Ένας εισαγγελέας που διέθετε... κοχόνες!!

Του Κώστα Γιαννιώτη

Σαν σήμερα, 22 Μαΐου του 1963, δολοφονείται ο Γρηγόρης Λαμπράκης, με φυσικό αυτουργό το παρακράτος που αποτελούσε το στήριγμα του επίσημου... κράτους.

Το Δεκέμβριο του 1966 γίνεται η δίκη των φυσικών αυτουργών της δολοφονίας.

Στην έδρα του εισαγγελέα βρίσκεται ο Παύλος Δελαπόρτας!

Ένας εισαγγελέας που τιμούσε το λειτούργημά του και τον όρκο που έδωσε!

Ένας εισαγγελέας που είχε το μέτωπό του ψηλά και στραμμένο, χωρίς φόβο, προς την κοινωνία!

Τιμή σε τέτοιους Λειτουργούς, σε τέτοιους Δικαστές, σε τέτοιους Ανθρώπους!

Ας αναδιφήσουν στα αρχεία εκείνης της δίκης οι σημερινοί «υπηρέτες» της Θέμιδας!
Θα τους κάνει καλό και θα τους αναδέψει τη συνείδησή τους!

Γιατί το παρακράτος δεν έπαψε να υπάρχει! Πρόσωπα αλλάζει, μόνο, κρατώντας αναλλοίωτα τα βασικά χαρακτηριστικά του!

Να,η αγόρευση του τιμημένου δικαστικού, Παύλου Δελαπόρτα:

«Οι μηχανισμοί που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη, αποτελούνται από κατάλοιπα υποπροϊόντων του Χίτλερ, από γιγαντοκύτταρα δοσιλογικής λευχαιμίας... από κακοποιούς διαφόρων βαθμών και ειδών, από ιδεολογικούς σκηνίτες και από άλλους φτωχούς διαβόλους...

Από τέτοια κοινωνικά βυθοκορήματα αναμενόταν βοήθεια και σ’ αυτά θα ανατιθόταν σε ώρα κρίσης, η ενίσχυση των Σωμάτων Ασφαλείας και η μεγάλη και άγια υπόθεση «της υπερασπίσεως της Πατρίδος και του Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού παντού, πάντοτε και δι’ όλων των μέσων», κατά τους σκοπούς της οργάνωσης του Γιοσμά που αναγράφονται πίσω από την ταυτότητα του Γκοτζαμάνη...

Σήμερα, εδώ, ένα σύμφυρμα κλεφτών, βιαστών, δοσίλογων και κάθε είδους κακοποιών, εμφανίζεται (προς εθνοκαπηλεία και ανομολόγητους ιδιοτελείς σκοπούς) ως προστάτης κοινωνικών καθεστώτων, ως φύλακας ιερών και οσίων και ως Κέρβερος του νόμου και της τάξης. Τι άλλο έπρεπε να περιμένει κανείς απ’ αυτό πλην του ότι θα εξελισσόταν σε κακοήθη νεοπλασία της κοινωνίας;»

Δρόμος ανοιχτός

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου